تأثیر مصرف مکمل زنجبیل و تمرینات استقامتی پیش رونده بر شاخص های آسیب سلولی در دانشجویان مرد غیرورزشکار

مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مصرف مکمل زنجبیل بر شاخص های آسیب سلولی ناشی از 6 هفته تمرینات استقامتی پیش رونده در دانشجویان مرد غیرورزشکار می باشد. مواد و روش ها: 22 مرد غیرورزشکار (دانشجویان دانشگاه شاهرود) به صورت تصادفی در دو گروه مکمل (11 نفر) و دارونما (11 نفر) قرار گرفتند. سپس هر دو گروه به مدت 6 هفته، همزمان با مصرف مکمل زنجبیل یا دارونما به اجرای تمرینات استقامتی پیش رونده پرداختند. نمونه های خون قبل و بعد از دوره تمرینی و مکمل گیری  از آزمودنی ها گرفته شد و سپس غلظت پلاسمایی آنزیم های کراتین کیناز ( ck ) و لاکتات دهیدروژناز ( ldh ) به عنوان شاخص های آسیب سلولی اندازه گیری شد. نتایج: افزایش معنی داری در هر دو گروه دارونما و مکمل در فعالیت آنزیم های ck ، ldh پس از 6 هفته تمرین استقامتی پیش رونده مشاهده شد همچنین مکمل زنجبیل نیز تأثیر معناداری بر فاکتور ldh در گروه مصرف کننده مکمل  نسبت به گروه مصرف کننده دارونما داشت نتیجه گیری: این نتایج نشان داد که تمرینات استقامتی پیش رونده سبب افزایش فعالیت آنزیم های ck و ldh می شود و مصرف روزانه مکمل زنجبیل می تواند آسیب عضلانی ناشی از این نوع تمرینات را کاهش دهد.